Sinds 4 jaar heb ik weer eens mee kunnen rijden in Boekelo!
Het feit dat het me lukte om me te kwalificeren was al een overwinning op zich.
Step Together
3 jaar geleden kocht ik Step Together, hij had toen nog alleen ervaring met springen.
Maar.. de schimmel was veel sensibeler dan ik dacht. Menigeen zei dat het niks zou worden. En tja, dan ga ik zoiets juist proberen!
Dit jaar in juli in Luhmuhlen in de 3* dressuur ging het mis. Het regende, Step Together flipte, en ik kon naar huis..
Ik wilde met hem stoppen, maar m'n vriendin Yolanda zei: "Geef hem nog een kans". We zijn toen naar Wout-Jan van der Schans gegaan en die heeft ons verder geholpen. Er zat vooruitgang in, en voorzichtig heb ik hem een lichte wedstrijd gestart in Kreuzau. Hij was super te pas en liep een goede wedstrijd. Daarop ben ik met hem naar Schenefeld en Breda gegaan om me te kwalificeren voor Boekelo. En dat lukte!
Dressuur
Dus.. op naar Boekelo. Ik ging erheen met de verwachting: "Er kan van alles gebeuren met dit paard".
En dat gebeurde... Donderdagochtend heerlijk gereden, tjonge ik kreeg zelfs zin in de dressuur die middag!
Maar eenmaal richting hoofdterrein werd ie al nerveus, en om de ring heen werd ie eigenlijk nog meer gespannen. Ik dacht direct weer aan Luhmuhlen terug.
Ik ging onbewust anders rijden, en de cirkel was rond. Ik zat erop en kon niks meer..
Teleurgesteld kwam ik de ring uit, baalde enorm van de dressuur. Iedereen wist het daarna te vertellen, goed bedoeld natuurlijk, van: "tja, het ligt aan jou".
Of: "Joh, met dat paard kan niemand wat op zo'n moment!" Kortom: balen. De hele entourage kan ie net niet in zijn koppie plaatsen denk ik maar zo.
Later kwam Martin Lips bij me om te zeggen dat hij de jury had gesproken. De ene zei dat ik niet meer mocht starten zaterdag, de andere twee twijfelden. Uiteindelijk hebben ze besloten dat ik toch mocht starten maar bij een langsloper moest ik eruit. Dus dat betekende maar een ding: gewoon foutloos naar huis rijden!
Zaterdag legde er wel wat druk op, maar dat maakte gek genoeg niet zo heel veel uit. Ik zag het wel als een uitdaging in plaats van een belemmering.
Cross
Niet te dol van start gegaan, hij pakte het goed aan. Hier en daar moest ik vanwege zijn gebrek aan ervaring bijdrukken met m'n been. Maar, de oren erop en lopen! Sommige hindernissen waarvan ik dacht: dat kan lastig worden, daar speelde ie mee. En toen merkte ik de kwaliteiten die ik onder me heb in het terrein. De donderdagmiddag was snel vergeten halverwege m'n rit moet ik zeggen!
Het laatste water rechtuit, voordat ik er erg in had was ie er doorheen. Ik kwam door de finish, en tja een hoop gasten gingen uit hun dak daar want iedereen wist het van de aangepaste regel: na een stop eruit...
Finish
Ik zei: "Yes! Foutloos!" Maar er werd omgeroepen dat ik een weigering had op een in uit. De eerste, element A, had ik schuin gesprongen, zodat ik direct door kon sturen naar het alternatief. Bij het verkennen zeiden we tegen elkaar dat dat ook een optie was. Element B was namelijk hardstikke smal. En gezien de afspraak met Martin, wilde ik gewoon 0 rijden. Maar een nieuwe regel, waar geen Hollander van op de hoogte was, zegt dat je een in uit die minder dan 5 meter van elkaar af staat rechtdoor moet springen. Zucht....
Maar ja de missie was geslaagd: meedoen in Boekelo met de sensibele schimmel. Ik heb onderweg genoten; al dat enthousiaste publiek, die hindernissen; hoe hij sommige opvrat en sommige even iets geholpen moest worden.
Springen
Op zondag vond het springen plaats, en kreeg ik een fout in de driesprong. Daarna binnendoor op een oxer om geen tijdfouten te krijgen, werd ie weer nerveus. Naar de laatste drie, een dubbel gebroken lijn. Alle 3 eraf. Achteraf had ik misschien om de oxer heen moeten draaien en wat tijd moeten nemen, zodat het minder gehaast ging en dat ik wat stiller kon zitten.
Al met al zoals ik al zei: "You never know met dat paard". Maar ik heb hem uitgereden! En om optimistisch te blijven: een heel stel die meededen kunnen dat niet zeggen.
Vervolg
Step Together gaat volgend jaar met Yolanda lekker licht wedstrijdjes lopen, en ik hou me bezig met het opleiden van andere paarden. En dan hoop ik met een paar jaar weer mee te kunnen rijden in Boekelo want ik had het niet willen missen!
